На ўласныя рукі мы мову забілі.
Мы мову чужой ў сваёй хаце зрабілі,
Яе пахавалі рукамі дзвюма,
І сталі народам, якога няма.
Мой Божа, дай выканаць волю Тваю
Сваё ўсё жыццё я Табе аддаю.
Цябе я ўзношу, Табе я пяю.
Збавіцель, прымі ўсю падзяку маю.
Калі цябе пакрыўдзяць жорстка
І ў сэрцы помста закіпіць,
Ты паглядзі на крыж Галгофскі,
Ён і дагэтуль там стаіць.
Як звонка і чыста спявае крынічка
І гоман птушыны навокал звініць.
Ды бокам чырвоным нас вабіць сунічка
І грыб прыгажун пад сасною стаіць.
Свежие комментарии